Η άρνηση και η μετάνοια του Πέτρου : 

 ΚΕΙΜΕΝΟ((Μτ 26,57-58. 69-75. Μκ 14,53-54. 66-72. Ιω 18,12-18. 25-27):

54 Συλλαβόντες δὲ αὐτὸν ἤγαγον καὶ εἰσήγαγον αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχιερέως. ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει μακρόθεν. 

55 ἁψάντων δὲ πυρὰν ἐν μέσῳ τῆς αὐλῆς καὶ συγκαθισάντων αὐτῶν ἐκάθητο ὁ Πέτρος ἐν μέσῳ αὐτῶν. 

56 ἰδοῦσα δὲ αὐτὸν παιδίσκη τις καθήμενον πρὸς τὸ φῶς καὶ ἀτενίσασα αὐτῷ εἶπε· καὶ οὗτος σὺν αὐτῷ ἦν. 

57 ὁ δὲ ἠρνήσατο λέγων· γύναι, οὐκ οἶδα αὐτόν. 

58 καὶ μετὰ βραχὺ ἕτερος ἰδὼν αὐτὸν ἔφη· καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ. ὁ δὲ Πέτρος εἶπεν· ἄνθρωπε, οὐκ εἰμί. 

59 καὶ διαστάσης ὡσεὶ ὥρας μιᾶς ἄλλος τις διισχυρίζετο λέγων· ἐπ᾿ ἀληθείας καὶ οὗτος μετ᾿ αὐτοῦ ἦν· καὶ γὰρ Γαλιλαῖός ἐστιν. 

60 εἶπε δὲ ὁ Πέτρος· ἄνθρωπε, οὐκ οἶδα ὃ λέγεις. καὶ παραχρῆμα, ἔτι λαλοῦντος αὐτοῦ, ἐφώνησεν ἀλέκτωρ. 

61 καὶ στραφεὶς ὁ Κύριος ἐνέβλεψε τῷ Πέτρῳ, καὶ ὑπεμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου, ὡς εἶπεν αὐτῷ ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι ἀπαρνήσῃ με τρίς· 

62 καὶ ἐξελθὼν ἔξω ὁ Πέτρος ἔκλαυσε πικρῶς. 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ :

54 Αφού λοιπόν τον συνέλαβαν, τον οδήγησαν και τον εισήγαγαν στην οικία του αρχιερέα. Και ο Πέτρος ακολουθούσε από μακριά. 

55 Αφού άναψαν τότε φωτιά στο μέσο της αυλής και κάθισαν μαζί, ο Πέτρος καθόταν στο μέσο τους. 

56 Όταν τον είδε τότε κάποια μικρή δούλη να κάθεται κοντά προς το φως της φωτιάς και τον ατένισε, είπε: «Και αυτός ήταν μαζί του». 

57 Εκείνος το αρνήθηκε, λέγοντας: «Δεν τον ξέρω, γυναίκα». 

58 Και μετά από λίγο, άλλος, όταν τον είδε, είπε: «Και εσύ είσαι από αυτούς». Αλλά ο Πέτρος είπε: «Άνθρωπε, δεν είμαι». 

59 Και όταν πέρασε περίπου μια ώρα, κάποιος άλλος ισχυριζόταν έντονα, λέγοντας: «Στ’ αλήθεια, και αυτός ήταν μαζί του, γιατί είναι και Γαλιλαίος». 

60 Είπε τότε ο Πέτρος: «Άνθρωπε, δεν ξέρω τι λες». Και αμέσως, ενώ ακόμη αυτός μιλούσε, λάλησε ένας πετεινός. 

61 Και αφού στράφηκε ο Κύριος, κοίταξε μέσα στα μάτια τον Πέτρο, και θυμήθηκε ο Πέτρος το λόγο του Κυρίου, καθώς του είπε: «Πριν ο πετεινός λαλήσει σήμερα, θα με απαρνηθείς τρεις φορές». 

62 Και αφού βγήκε έξω, έκλαψε πικρά. 

(ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΠΑΜΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΡΝΟΥΜΕΘΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΟΥ  ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΝ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΩΝ, ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΦΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΤΩΝ ΓΛΥΚΩΝ ΨΑΛΜΩΔΙΩΝ, ΩΣΠΟΥ ΣΕ ΛΙΓΟ ΝΑ ΤΟΝ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΜΕ ΕΡΓΑ Ή ΛΟΓΙΑ;

ΜΗΠΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΛΛΑ  ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΘΑ;)

 

(Ιερά μονή Βουλκάνου) 

(Ιερός Ναός Αγίου Φλώρου)
 

 ΚΑΛΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ  ΣΑΣ  !