Mία από τις πιό σπουδαίες διαφορές του ανθρώπου από  τα ζώα αναδεικνύει η σημερινή περικοπή του Ιερού Ευαγγελίου, η λεγομένη "Του Ασώτου" και είναι η δυνατότητα του ανθρώπου να συναισθάνεται την καταστασή του "εις εαυτόν ελθών" και ως τρεπτό όν  να την αλλάζει, εφόσον το επιθυμεί, ενθυμούμενος την αγία  και βασιλική  καταγωγή του, όπως ο Άσωτος της παραβολής που επανήλθε με τιμές στον φιλόστοργο πατέρα του.

  Αυτό ισχύει για άτομα, κοινωνίες και έθνη.

  Έτσι, εάν έλθουμε  εις εαυτόν, συναισθανόμενοι την κατάσταση που έχομε περιπέσει από τον τρόπο ζωής μας  και τα  λάθη μας, θα σταματήσουμε να είμαστε χοιροβοσκοί, να καταντούμε υπηρέτες σε ξένες αυλές  και να τρώμε  κέρατα(τα γνωστά  ξυλοκέρατα-κάθε είδους προϊόντα που πασάρονται  από την Δύση) ξεχνώντας την ευλογημένη παράδοση των προγόνων μας.

  Σε πολλά από αυτά αναφέρθηκε σε πρόσφατη συνέντευξη του  στην ΕΤ2 ο γνωστός και σπουδαίος φιλόσοφος  της εποχής μας Κος Χρήστος Γιανναράς με πλήρη σαφήνεια  και υπέροχα  συγκροτημένο και μεστό  λόγο.

  Αλλά που καιρός γι΄αυτά, αυτά ενοχλούν το δυτικότροπο πρόγραμμα της ζωής μας, εμείς γεμίζουμε με καρναβάλια, κόκκινες και λευκές νύχτες, πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης και άλλα πολλά!

 Σωστά λοιπόν αξίζει να πούμε, όπως σε άλλη Ευαγγελική Περικοπή αναφέρει ο Χριστός σε μαθητή του "ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς"(άσε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους), εννοώντας φυσικά την πνευματική τους κατάσταση, όπως του Ασώτου, που είναι  βέβαια ίδια με την σημερινή κατάσταση. Λοιπόν "εις εαυτόν έλθομεν" 

       ΚΑΛΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ. 
  ΚΑΛΗ  ΚΑΙ  ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ  ΕΒΔΟΜΑΔΑ  ΣΕ  ΟΛΟΥΣ! 

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Η ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ("ΚΑΦΕ-ΠΛΑΚΑ" ΤΡΙΠΟΔΩΝ 1) ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016 ΟΠΟΥ ΠΕΡΙΕΛΑΜΒΑΝΕ :

1. ΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ(ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ).

2. ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2016.

ΤΟ ΦΛΟΥΡΙ, ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΣΕ ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,  ΕΠΕΣΕ ΣΤΟΝ ΕΥΣΤΑΘΙΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ. ΕΥΧΟΜΕΘΑ ΠΑΝΤΑ ΤΥΧΕΡΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ Η ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟ!

ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΩΝ
                      "Ο ΠΑΜΙΣΟΣ"

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ  ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ :

                                               ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ  ΜΕ ΥΓΕΙΑ!

ΙΕΡΟΠΡΕΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ  ΠΛΗΘΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥ ΕΟΡΤΑΣΘΗΚΕ  ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΣΤΟ  ΕΞΩΚΚΛΗΣΙ(ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ) ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΦΕΡΕΙ :

ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΕΨΑΛΛΕΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤ΄ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑΣ ΚΑΙ  ΑΝΗΜΕΡΑ ΕΤΕΛΕΣΘΗ Ο ΟΡΘΡΟΣ  ΚΑΙ  Η ΘΕΙΑ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΤ¨ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑΣ, ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΙΕΡΕΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.  ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!

 


 

 

ΚΑΛΗ  ΕΒΔΟΜΑΔΑ   ΣΕ ΟΛΟΥΣ  ΣΑΣ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΕΣ!

ΑΥΡΙΟ  ΤΡΙΤΗ 9  ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016  ΤΟ  ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ  ΩΡΑ  5: 30  ΘΑ  ΨΑΛΛΕΙ  ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ  ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ  ΤΟΥ  ΑΓΙΟΥ  ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ (ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ) ΤΟΥ  ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ  ΠΟΥ ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΘΑ  ΤΕΛΕΣΘΕΙ  ΘΕΙΑ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ  ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ !

Βιογραφία Αγίου Χαραλάμπους :

Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του. Όμως ο Άγιος όχι μόνο δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Τότε η σκοτισμένη και σαρκική ψυχή του Λουκιανού επέτεινε την οργή της και διέταξε να αρχίσουν τα φρικώδη βασανιστήρια στο γέροντα ιερέα. Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής. Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον αληθινό Θεό.
Με το ζόφο στο νου και με τη θηριωδία στην καρδιά, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας σε ηλικία 113 ετών.
Περί των Λειψάνων του Αγίου Χαραλάμπους δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μαρτυρίες. Η μοναχή Θεοτέκνη Αγιοστεφανίτισσα στο Συναξάρι του Αγίου Χαραλάμπους (1995 μ.Χ.), καταχωρεί πληροφορίες σχετικά με την τιμία Κάρα του Αγίου, η οποία φυλάσσεται στη Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, η Κάρα του Αγίου δωρήθηκε στη Μονή από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Βλαδισλάβο, το 1412 – 1413 μ.Χ., μαζί με δύο κτήματα στο Μετόχι Μπουτόϊ. Για την εποχή και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρέθηκε το πολύτιμο αυτό κειμήλιο στη Βλαχία, δεν σώθηκαν πληροφορίες. Επίσης, τμήματα της τιμίας κάρας του Αγίου Χαραλάμπους φυλάσσονται και στον ομώνυμο προσκυνηματικό ναό της κωμοπόλεως Θεσπιών της Βοιωτίας.

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ  ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ, ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ  ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΔΙΩΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ  ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ  ΑΞΙΕΠΑΙΝΟΙ  ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ, ΥΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΞΙΟΥ  ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΩΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Κου ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ"ΜΕΘ""ρεμπέτικο μυστήριο"(ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ). ΕΝΑ ΕΡΓΟ  ΑΞΙΩΣΕΩΝ ΤΟΥ  ΟΠΟΙΟΥ Η ΠΡΕΜΙΕΡΑ (ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΦΕΦΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016) ΣΗΜΕΙΩΣΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΜΕ ΥΨΗΛΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ  ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΗΧΕΙΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ, ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΣ ΣΚΛΗΡΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ. ΔΕΙΤΕ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΚΑΙ ΚΡΙΝΕΤΕ:

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ" (βίντεο 1ο)

 

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ" (βίντεο 2ο)

 

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ" (βίντεο 3ο)

 

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ" (βίντεο 4ο)

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 

ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ  ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ  ΤΗΣ 
ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΩΝ  "Ο ΠΑΜΙΣΟΣ"
ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ 2016  
 ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ : 
1. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ  ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ  ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ  ΕΤΟΣ    ΚΑΙ
2. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ  ΔΡΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ  ΕΤΟΣ 
 ΠΟΥ ΘΑ  ΓΙΝΟΥΝ

Το  Σαββάτο  20  Φεβρουαρίου  2016  στην Αθήνα 

και  ώρα  13:30 στο "ΚΑΦΕ- ΠΛΑΚΑ" ,  Τριπόδων  1,  Πλάκα. 

                                     ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ  ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

1η  ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  ΣΗΜΕΡΑ ΑΓΙΟΥ ΤΡΥΦΩΝΟΣ  ΠΡΟΣΤΑΤΟΥ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΩΝ.ΜΗΝΑΣ ΚΛΑΔΕΥΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΙΩΝ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  ΣΤΟΥΣ  ΤΡΥΦΩΝΕΣ  ΚΑΙ ΤΙΣ  ΤΡΥΦΩΝΙΕΣ!


Βιογραφία αγίου Τρύφωνος:

O Άγιος Τρύφων καταγόταν από τη Λάμψακο της Φρυγίας και έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Γορδιανού (238-244), Φιλίππου (244-249) και Δεκίου (249-251). Προερχόταν από φτωχή οικογένεια και στη παιδική του ηλικία, έβοσκε χήνες για να ζήσει. Συγχρόνως όμως μελετούσε με ζήλο την Αγία Γραφή και εκτελούσε με ευλάβεια τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Έτσι, σιγά-σιγά ο Τρύφων με την ευσεβή φιλομάθεια του, κατόρθωσε όχι μόνο να διδαχθεί ο ίδιος, αλλά και να διδάσκει τις αιώνιες αλήθειες της πίστεως του. Γρήγορα η ευσεβής ψυχή του δέχθηκε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και ο Θεός αξίωσε τον Τρύφωνα να θαυματουργεί.

Όμως ο Άγιος θεράπευε όχι μόνο κάθε ασθένεια, αλλά και εξάγνιζε τις μολυσμένες από τα δαιμόνια ψυχές. Όταν ο αυτοκράτορας Γορδιανός, πληροφορήθηκε για τις θαυματουργικές ικανότητες τού Τρύφωνα, τον παρακάλεσε να θεραπεύσει την άρρωστη κόρη του. O αυτοκράτορας προσπάθησε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του, προσφέροντας στον Άγιο αξιώματα και χρήματα, τα οποία όμως ο Τρύφων ευγενικά αρνήθηκε.

Όταν αυτοκράτορας έγινε ο Δέκιος, εξαπέλυσε άγριο διωγμό κατά των Χριστιανών. Το 250 μ.Χ. ο Άγιος, επειδή δεν λάτρευε τους θεούς της ειδωλολατρικής θρησκείας και ήταν Χριστιανός, συνελήφθη από κάποιον στρατιωτικό που ονομαζόταν Φρόντων (ή Φόρτων) και οδηγήθηκε ενώπιον των επάρχων της Ανατολής, Τιβέριου Γράγχου και Κλαυδίου Ακυλίνου στη Νίκαια της Βιθυνίας. Ο μάντης Πομπηϊανός τον παρουσίασε στους ηγεμόνες. Ο Άγιος Τρύφων ομολόγησε με θάρρος την πίστη του. Τότε υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια. Του κατατρύπησαν με σπαθιά όλο του το σώμα, έπειτα τον έδεσαν από τα πόδια σε άλογα και τον έσυραν, σε ώρες φοβερού ψύχους, σε δύσβατες και πετρώδεις τοποθεσίες. Εκείνος προσευχόταν και έλεγε: «Κύριε, μην τους καταλογίσεις αυτή την αμαρτία». Μετά το φρικτό μαρτύριο τον ρώτησαν αν σωφρονίσθηκε και ήθελε να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Μάρτυρας του Χριστού απάντησε τότε στον έπαρχο Ακυλίνο: «Ανόσιε και κακών αρχηγέ, είναι δυνατόν να είσαι σωφρονισμένος, όταν είσαι μεθυσμένος από τον διάβολο; Εγώ πάντοτε περνάω τον βίο μου με σωφροσύνη, γιατί έχω τον Χριστό βοηθό της ελπίδας μου». Ύστερα από αυτό τον έκλεισαν στο δεσμωτήριο με σκοπό να του δώσουν διορία, για να απαλλαγεί από την «άνοια» αυτού και να αρνηθεί την πίστη του στον Χριστό. Λίγες ημέρες μετά ο έπαρχος κάλεσε τον Άγιο και τον ρώτησε εάν το διάστημα του χρόνου και τα βασανιστήρια τον έπεισαν να θυσιάσει στους θεούς. Ο Άγιος και πάλι ομολόγησε με πνευματική ανδρεία το Όνομα του Θεού. Τον έσυραν τότε γυμνό πάνω σε σιδερένια καρφιά, κατόπιν τον μαστίγωσαν και στη συνέχεια του έκαψαν με λαμπάδες τα πλευρά. Στο τέλος, μόλις ο Μάρτυρας παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό λέγοντας το «Κύριε Ιησού Χριστέ, δέξαι το πνεύμα μου», απέκοψαν την τίμια κεφαλή αυτού.

Οι Χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο λείψανο του Μάρτυρος και αφού το έχρισαν με πολύτιμα μύρα και το τύλιξαν σε σινδόνα, το κατέθεσαν σε λάρνακα και το απέστειλαν στην πόλη της Λαμψάκου κατά την επιθυμία του.

Η Σύναξη του Αγίου Μάρτυρος Τρύφωνος ετελείτο στο Μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν μέσα στο σεπτό Αποστολείο του Ιωάννου του Θεολόγου, πλησίον της Μεγάλης Εκκλησίας.

Ναό αφιερωμένο στον Άγιο Τρύφωνα έκτισε ο μέγας Ιουστινιανός (527-565 μ.Χ.) στην τοποθεσία του Πελαργού Κωνσταντινουπόλεως. Μονή του Αγίου Τρύφωνος αναφέρεται και μετά τα μέσα του 9ου αιώνος μ.Χ., παρακείμενη στη Μητρόπολη Χαλκηδόνος, στην οποία εκάρη μοναχός ο μετέπειτα Πατριάρχης Νικόλαος ο Μυστικός (901-907, 912-925 μ.Χ.).
  
Μυθολογία-Προϊστορία-Ιστορία
Αμπέλια

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Στάφυλος ήταν γιος του Διονύσου και της Αριάδνης. Σε άλλο μύθο ο Στάφυλος ήταν βοσκός του βασιλέα της Αιτωλίας Οινέα. Καθώς έβοσκε τις κατσίκες του, παρατήρησε ότι μια από αυτές τρώγοντας συνέχεια ένα συγκεκριμένο καρπό πάχαινε περισσότερο από τις άλλες. Μάζεψε τότε αρκετούς και τους πρόσφερε στον βασιλιά του. Εκείνος παρασκεύασε ένα χυμό τον οποίο ονόμασε "οίνο", στον δε καρπό έδωσε το όνομα του βοσκού του (σταφύλι).

Το αμπέλι και η οικογένεια του ήταν γνωστά από την παλαιολιθική εποχή. Σε ανασκαφές που έγιναν βρέθηκαν απολιθώματα οινοφόρου αμπέλου που χρονολογούνται από την ηώκαινη εποχή. Επειδή το αμπέλι δεν αντέχει το ψύχος, κατά την εποχή των παγετώνων εγκλιματίστηκε στις παραμεσόγειες περιοχές και στις περιοχές της Κασπίας θάλασσας. Τα αμπέλια ξεκίνησαν να καλλιεργούνται από την εποχή του χαλκού, καθώς κουκούτσια από σταφύλια βρέθηκαν σε κατοικίες της εποχής αυτής. Επίσης σε επιγραφές γίνονται αναφορές στην άμπελο, ενώ παραστάσεις σε τοίχους απεικονίζουν ανθρώπους να καλλιεργούν αμπέλια και να μαζεύουν σταφύλια. Οι εικόνες και οι γραφές αυτές χρονολογούνται στα 2.500 χρόνια π.Χ.
Κληματαριά σε αυλή στο Μοναστήρι Ιωαννίνων

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με κάποιους ερευνητές, η πρώτη καλλιέργεια αμπελιού έγινε στην Κρήτη, ενώ για κάποιους άλλους στη Θράκη και χρονολογούνται γύρω στο 1.000 π.Χ. Ο Όμηρος αναφέρεται στο αμπέλι και το κρασί με τις ονομασίες οίνη, Οινόη, οινιάδα και άλλα. Στη συνέχεια οι Έλληνες και οι Φοίνικες μετέφεραν αμπέλια στην Ιταλική χερσόνησο και η Σικελία έγινε κέντρο παραγωγής σταφυλιών.

Γύρω στο 600 π.Χ. Φοίνικες διέδωσαν την καλλιέργεια του αμπελιού στη Γαλλία και την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας το αμπέλι φτάνει στη Βρετανία. Το 13ο αιώνα μ.Χ. οι Άραβες προωθούν την καλλιέργεια του αμπελιού στην Ισπανία και την Πορτογαλία και μέχρι το 17ο αιώνα το αμπέλι ήταν γνωστό σε όλη σχεδόν την Ευρώπη. Στην συνέχεια μεταφέρθηκαν Ευρωπαϊκά αμπέλια στην Αμερική αλλά καταστράφηκαν μετά από μεγάλη επιδημία φυλλοξήρας, ενός εντόμου του εδάφους που προσβάλλει τις ρίζες του φυτού με αποτέλεσμα αυτό να ξεραίνεται. Συνέπεια αυτού ήταν να καλλιεργηθούν άγριες ποικιλίες ντόπιων αμπελιών ανθεκτικών στο έντομο, οι οποίες στις αρχές του 18ου αιώνα έφτασαν να καλλιεργούνται στην Αγγλία και στη Γαλλία. Όμως τα αμπέλια αυτά προσβλήθηκαν από διάφορες άλλες ασθένειες που κατέστρεψαν το 70% των καλλιεργειών. Η λύση δόθηκε με τον εμβολιασμό άγριων αμερικάνικων αμπελιών και τη δημιουργία ανθεκτικών υβριδίων.