Η άρνηση και η μετάνοια του Πέτρου : 

 ΚΕΙΜΕΝΟ((Μτ 26,57-58. 69-75. Μκ 14,53-54. 66-72. Ιω 18,12-18. 25-27):

54 Συλλαβόντες δὲ αὐτὸν ἤγαγον καὶ εἰσήγαγον αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχιερέως. ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει μακρόθεν. 

55 ἁψάντων δὲ πυρὰν ἐν μέσῳ τῆς αὐλῆς καὶ συγκαθισάντων αὐτῶν ἐκάθητο ὁ Πέτρος ἐν μέσῳ αὐτῶν. 

56 ἰδοῦσα δὲ αὐτὸν παιδίσκη τις καθήμενον πρὸς τὸ φῶς καὶ ἀτενίσασα αὐτῷ εἶπε· καὶ οὗτος σὺν αὐτῷ ἦν. 

57 ὁ δὲ ἠρνήσατο λέγων· γύναι, οὐκ οἶδα αὐτόν. 

58 καὶ μετὰ βραχὺ ἕτερος ἰδὼν αὐτὸν ἔφη· καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ. ὁ δὲ Πέτρος εἶπεν· ἄνθρωπε, οὐκ εἰμί. 

59 καὶ διαστάσης ὡσεὶ ὥρας μιᾶς ἄλλος τις διισχυρίζετο λέγων· ἐπ᾿ ἀληθείας καὶ οὗτος μετ᾿ αὐτοῦ ἦν· καὶ γὰρ Γαλιλαῖός ἐστιν. 

60 εἶπε δὲ ὁ Πέτρος· ἄνθρωπε, οὐκ οἶδα ὃ λέγεις. καὶ παραχρῆμα, ἔτι λαλοῦντος αὐτοῦ, ἐφώνησεν ἀλέκτωρ. 

61 καὶ στραφεὶς ὁ Κύριος ἐνέβλεψε τῷ Πέτρῳ, καὶ ὑπεμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου, ὡς εἶπεν αὐτῷ ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι ἀπαρνήσῃ με τρίς· 

62 καὶ ἐξελθὼν ἔξω ὁ Πέτρος ἔκλαυσε πικρῶς. 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ :

54 Αφού λοιπόν τον συνέλαβαν, τον οδήγησαν και τον εισήγαγαν στην οικία του αρχιερέα. Και ο Πέτρος ακολουθούσε από μακριά. 

55 Αφού άναψαν τότε φωτιά στο μέσο της αυλής και κάθισαν μαζί, ο Πέτρος καθόταν στο μέσο τους. 

56 Όταν τον είδε τότε κάποια μικρή δούλη να κάθεται κοντά προς το φως της φωτιάς και τον ατένισε, είπε: «Και αυτός ήταν μαζί του». 

57 Εκείνος το αρνήθηκε, λέγοντας: «Δεν τον ξέρω, γυναίκα». 

58 Και μετά από λίγο, άλλος, όταν τον είδε, είπε: «Και εσύ είσαι από αυτούς». Αλλά ο Πέτρος είπε: «Άνθρωπε, δεν είμαι». 

59 Και όταν πέρασε περίπου μια ώρα, κάποιος άλλος ισχυριζόταν έντονα, λέγοντας: «Στ’ αλήθεια, και αυτός ήταν μαζί του, γιατί είναι και Γαλιλαίος». 

60 Είπε τότε ο Πέτρος: «Άνθρωπε, δεν ξέρω τι λες». Και αμέσως, ενώ ακόμη αυτός μιλούσε, λάλησε ένας πετεινός. 

61 Και αφού στράφηκε ο Κύριος, κοίταξε μέσα στα μάτια τον Πέτρο, και θυμήθηκε ο Πέτρος το λόγο του Κυρίου, καθώς του είπε: «Πριν ο πετεινός λαλήσει σήμερα, θα με απαρνηθείς τρεις φορές». 

62 Και αφού βγήκε έξω, έκλαψε πικρά. 

(ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΠΑΜΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΡΝΟΥΜΕΘΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΟΥ  ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΝ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΩΝ, ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΦΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΤΩΝ ΓΛΥΚΩΝ ΨΑΛΜΩΔΙΩΝ, ΩΣΠΟΥ ΣΕ ΛΙΓΟ ΝΑ ΤΟΝ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΜΕ ΕΡΓΑ Ή ΛΟΓΙΑ;

ΜΗΠΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΛΛΑ  ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΘΑ;)

 

(Ιερά μονή Βουλκάνου) 

(Ιερός Ναός Αγίου Φλώρου)
 

 ΚΑΛΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ  ΣΑΣ  !

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΧΥΣΗ ΔΥΟ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ (ΒΙΝΤΕΟ)ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΑΝΙΑΤΙΚΟ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙ  ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ  ΧΟΡΩΔΙΑ ΝΕΟΧΩΡΙΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΝΗΣ : 

1.Τροπάριο της Κασσιανής Μεγάλη Τρίτη χθες, εγράφη από την  μοναχή Κασσιανή(πρώην υποψήφια  αυτοκράτειρα)  και αναφέρεται στην γυναίκα που άλειψε με μύρο τα πόδια του Χριστού και τα σκούπισε με τα μαλλιά της.

το τροπάριο και η οσία Κασιανή:

 Το Τροπάριο της Κασσιανής

"Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα Γυνή,
τὴν σὴν αἰσθομένη Θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν,
ὀδυρομένη μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.
Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νὺξ μοι, ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας,
ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας.
Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων,
ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ·
κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας,
ὁ κλίνας τοὺς Οὐρανούς, τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει·
καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας,
ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν, τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις·
ὧν ἐν τῷ Παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν,
κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη.
Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους,
τίς ἐξιχνιάσει ψυχοσῶστα Σωτήρ μου;
Μὴ με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος".
                                            

2. Σήμερα Μεγάλη Τετάρτη,  ενθύμισης του Μυστικού Δείπνου του Χριστού μετά των μαθητών του για το Πάσχα : αφού παρέδωσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και ένιψε τα πόδια των μαθητών Του ο Χριστός  φανέρωσε ότι κάποιος θα τον προδόσει  τον οποίο δεν ονόμασε αλλά υπενόησε αφού του έδωσε το το τεμάχιο του άρτου βουτηγμένο στο ζωμό του φαγητού και έπειτα τους έδοσε τις τελευταίες συμβουλές και συνέχισε με  την υπερφυά προσευχή εις το όρος των Ελαιών.
ο προδότης ως γνωστόν  ήταν ο Ιούδας, μαθητής του Χριστού ο οποίος είχε το ταμείο και είχε παρακολουθήσει μαζί με όλους τους μαθητές όλα τα θαυμαστά έργα  του Χριστού.........
και όμως τον πρόδοσε για το χρήμα ασχέτως βέβαια αν έπειτα μεταμελήθηκε και εκρεμάσθη.
ΠΟΣΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ  ΠΟΛΛΩΝ ΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ  ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΜΟΙΡΑΙΕΣ  ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΒΕΒΑΙΑ; 
ΠΟΣΟ  ΒΑΡΕΙΑ ΟΜΩΣ ΗΧΟΥΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ :
α) ΕΦΙΑΛΤΗΣ (ΜΑΧΗ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ)
β) ΠΗΛΙΟΣ ΓΟΥΣΗΣ (ΣΟΥΛΙ) ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ 
γ) ΙΟΥΔΑΣ (ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ).........
"την προδοσία(από τις πιό φρικτές και βδελυρές πράξεις) πολλοί  ηγάπησαν τον προδότη ουδείς"

3.Το βίντεο με το μοιρολόγι :

                 

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ 2ας ΜΑΡΤΙΟΥ  2016  ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ :

1. Η αποκατάσταση  των ζημιών της ανάπλασης (που είναι και επικίνδυνες) έπρεπε να έχει  ήδη γίνει  προ πολλού, τα  της  παραλαβής του έργου δε ας τα βρούν οι αρμόδιες υπηρεσίες.

2. Όσον αφορά την ασφαλτόστρωση του δρόμου Πήδημα-Άγιος Φλώρος ώστε να γίνονται ποδηλασίες φυσικά και το  επικροτούμε να γίνει, αφού μάλιστα στην ανάδειξή του  ως δρόμου ποδηλασίας πρωτοστάτησαν  οι  σύλλογοι των χωριών αυτών (ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΩΝ "Ο ΠΑΜΙΣΟΣ" ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΗΔΗΜΑΤΟΣ)  πραγματοποιώντας την πρώτη ποδηλασία  στην διαδρομή αυτή την 27η  Οκτωβρίου 2013 με συνεπικουρεία και των δύο κοινοτήτων, εξέδωσαν μάλιστα  και σχετική αφίσσα που παρατίθεται για του λόγου το αληθές. Γιά δε τον ποδηλατόδρομο που έγινε όχι μόνον πετάχτηκαν άσκοπα χρήματα αλλά θα μπορούσαν να έχουν εξωραϊσθεί όλες οι πηγές του χωριού με αυτά.

Τώρα απλά θα παραμένει ως μιά άνευ λόγου, αν όχι επικίνδυνη (ποδηλασία γινόταν μιά χαρά και πριν), ασφαλτωμένη υπερύψωση που σύντομα θα διαρρηχθεί  από τα δένδρα.

3. Επίσης σχετικά με την δενδροφύτευση που πραγματοποιήθηκε από το Δήμο Καλαμάτας τις μέρες αυτές θα πρέπει να γίνει γνωστό, ότι τα εκατοντάδες δένδρα που βρίσκονται φυτευμένα στις όχθες, στο Δημοτικό Σχολείο  και τη γύρω περιοχή στο χωριό, που δίνουν αυτή την όμορφη αίσθηση και χαίρονται όλοι(πλατάνια , ιτιές, ευκάλυπτοι κ.ά.), είναι φυτευμένα απο το Σύλλογο του χωριού, ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΩΝ "Ο ΠΑΜΙΣΟΣ", σε μιά υπερπροσπάθεια που ξεκίνησε το 1981 και έδοσε αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα, αλλά με πρόγραμμα ,σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες και κατεπιλογή ειδών και θέσεων, ώστε να εξασφαλίζεται το καλύτερο αποτέλεσμα.

 Η δενδροφύτευση που έγινε κατά την ανάπλαση από τους τότε αρμόδιους, εγινε άσκοπα, απρογραμμάτιστα και  με κακά μάλιστα αποτελέσματα που φαίνονται στην παρατιθέμενη φωτογραφία και ως προς τα είδη και ως προς την τοποθεσία  φύτευσης.

  Το ίδιο ,άστοχη είναι  και η δενδροφύτευση που έγινε τις μέρες αυτές από τον Δήμο Καλαμάτας από ευκαλύπτους και λεύκες στις απότερες όχθες της νέας κοίτης του ποταμού. Και αυτό διότι θα πρέπει να γνωρίζουν οι αρμόδιοι ότι από ετών ο Σύλλογός μας ζήτησε στο θέμα αυτό τη συμβολή των αρμοδίων του Υπουργείου Περιβάλλοντος οι οποίοι, αφού έκαναν και  επιτόπια επίσκεψη, παρατήρησαν και συνέστησαν τα εξής :

  α) η περιοχή έχει κορεσθεί απο ευκαλύπτους οι οποίοι ναι μεν απομακρύνουν τα κουνούπια είναι όμως ένα ξενόφερτο είδος που δεν βοηθά αλλά διαταράσσει  την οικολογική αλυσίδα και 

  β)  τα είδη που έχει ανάγκη η περιοχή και είναι φιλικά προς το περιβάλλον  είναι πλατάνια και ιτιές, απόδειξη ότι φύονται  πολλές φορές και μεγαλώνουν μόνα τους στους χώρους αυτούς.

Αυτό και πράττει από τότε ο Συλλογός μας διασφαλίζοντας τα πιό πάνω αναφερθέντα από τους αρμοδίους.
Ας πράξουν το ίδιο και οι υπηρεσίες του Δήμου Καλαμάτας λοιπόν  σε μιά ευαίσθητη περιβαλλοντικά περιοχή όπως του χωριού μας.

                                                                   

                                                                    ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ  ΕΝΩΣΗ  ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΩΝ

                                                                                           "Ο ΠΑΜΙΣΟΣ"

                                                                                      

ΚΑΛΗΝ  ΑΓΙΑ ΚΑΙ  ΜΕΓΑΛΗ  ΕΒΔΟΜΑΔΑ  ΕΥΧΟΜΕΘΑ  ΣΕ  ΟΛΟΥΣ  ΣΑΣ !

                                               

ΕΚΔΡΟΜΗ - ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΗΝ 8η ΜΑΪΟΥ 2016 (ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ) ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΑΜΠΙΩΝ ΟΡΧΟΜΕΝΟΥ ΟΠΟΥ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΛΩΡΟΥ  ΟΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ  ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΜΑΣ ΘΑ  ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ  ΙΕΡΑ  ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ(θα εφαρμοσθεί ενδεχομένως με μικρές αποκλίσεις) :
ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ : Κυριακή 8 Μαΐου 11 π.μ. . ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ : 3  το απόγευμα.
ΑΦΙΞΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ : 5 το  απόγευμα - παρακολούθηση εσπερινού και λιτανείας.
ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ : 10 μ.μ.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ  ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ : 12  τα μεσάνυχτα.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ  ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ : 3 μετά τα  μεσάνυχτα.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ(ανάλογα με την προσέλευση) :
α) για τους εκ Μεσσηνίας   : 20-30 €  
β) για τους εξ Αθηνών         : 15-20 €

Κραττήσεις θέσεων : Άννα Αναστασοπούλου ,
τηλέφωνο : 6945433365  
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΕΣ  ΣΤΑΣΕΙΣ.

Η ΕΚΔΡΟΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ  ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ.            

                            ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ  ΕΝΩΣΗ  ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΩΝ  
                    "Ο ΠΑΜΙΣΟΣ"

Η " ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ  ΒΟΛΗ"  ΣΤΟΝ  ΑΓΙΟ  ΦΛΩΡΟ  ΑΠΟ  ΤΟ  ΔΗΜΟ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

  ΔΕΝ  ΦΘΑΝΕΙ ΟΤΙ  ΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ  ΕΧΕΙ  ΤΙΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ  ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΥΛΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ  ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΜΕ  ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ  ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ  ΤΟΥ  ΟΠΩΣ :

1. ΚΑΗΚΑΝ ΤΑ  ΣΠΙΤΙΑ  ΤΟΥ  ΜΕ  ΤΑ  ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ  ΚΑΙ  ΤΑ  ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ  ΤΟΥΣ   ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ  1940  ΔΥΟ  ΦΟΡΕΣ  ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΤΕ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥΣ  ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ.

2. ΚΑΗΚΑΝ  ΤΟ  1981 ΟΛΟΙ  ΟΙ  ΕΛΑΙΩΝΕΣ  ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ  ΣΤΟ  ΒΟΥΝΟ  ΑΠΟ    ΠΥΡΚΑΓΙΑ.

3. ΕΧΕΙ  ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ  ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΑΔΑΣΜΟ  ΜΕ  ΤΗΝ ΧΑΡΑΞΗ ΝΕΑΣ ΚΟΙΤΗΣ  ΤΟΥ  ΠΟΤΑΜΟΥ  ΣΤΑ  ΚΑΛΥΤΕΡΑ  ΚΤΗΜΑΤΑ  ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΜΕΛΕΣΤΑΤΗ  ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΟΣΩΝ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ  ΑΠΟ ΤΟ  ΓΟΕΒ ΜΕ  ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ  Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ  ΠΡΙΝ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΟΧΗ  ΣΕ ΠΛΗΡΗ  ΕΓΚΑΤΑΛΛΕΙΨΗ.

4. ΕΓΙΝΕ  ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ  ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΚΑΙ  Η  ΑΠΟΡΡΟΗ  ΓΙΝΕΤΑΙ  ΠΛΗΜΕΛΩΣ ΜΕ ΒΑΛΤΟΠΟΙΗΣΗ  ΜΕΓΑΛΩΝ  ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ  ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΛΕΟΝ  ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΘΥΝ ΚΑΙ  ΝΑ  ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ  ΚΑΘΩΣ  ΚΑΙ  ΜΕ  ΕΠΙΚΡΕΜΜΑΜΕΝΟ ΤΟΝ    ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΛΗΜΥΡΩΝ  ΛΟΓΩ  ΤΗΣ  ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ  ΝΕΟΥ  ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥ  ΤΡΙΠΟΛΗΣ-ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΤΗΜΑΤΑ  ΤΟΥ  ΧΩΡΙΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ  ΔΕΝ  ΕΓΙΝΕ ΣΩΣΤΗ  ΠΡΟΝΟΙΑ  ΚΑΤΑ  ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ  ΚΑΙ  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ.

5. ΠΛΕΟΝ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ  ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ  ΚΑΙ   Ο  ΔΙΧΑΣΜΟΣ  ΤΟΥ  ΧΩΡΙΟΥ  ΜΕ  ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΝΩΣΤΕΣ   ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ  ΑΠΟ  ΤΟΝ ΔΗΜΟ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ.

  ΩΣ  ΝΑ  ΕΧΕΙ  ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΘΕΙ  ΛΟΙΠΟΝ  ΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ  ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ  ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΑΚΟΜΗ  ΠΟΛΥΕΠΙΠΕΔΗ  ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ  ΑΠΟ  ΤΙΣ  ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ  ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ,  ΤΗΝ  ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ  ΤΩΝ  ΛΥΜΑΤΩΝ  ΤΗΣ  ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΣΕ ΑΜΦΙΒΟΛΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΚΑΙ    ΣΕ ΜΙΑ  ΘΕΣΗ ΠΟΥ  ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ   ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ  ΠΙΟ ΑΠΟΔΩΤΙΚΑ  ΚΤΗΜΑΤΑ  ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΑ, ΠΟΛΥ  ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ  ΣΠΙΤΙΑ  ΤΟΥ  ΧΩΡΙΟΥ ΚΑΙ  ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ  ΕΣΤΙΑΣΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ  ΚΤΗΜΑΤΑ  ΚΑΙ  ΟΙΚΟΠΕΔΑ  ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ  ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ, ΔΙΠΛΑ  ΣΤΙΣ  ΠΗΓΕΣ ,  ΜΕ  ΚΙΝΔΥΝΟ  ΓΙΑ ΤΟΝ  ΥΔΡΟΦΟΡΟ  ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΚΑΙ  ΚΟΝΤΑ  ΣΤΟΝ  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ  ΧΩΡΟ  ΤΟΥ  ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ  ΙΕΡΟΥ  ΤΟΥ  ΠΑΜΙΣΟΥ. ΑΝΤΙ ΛΟΙΠΟΝ  ΝΑ ΔΙΟΧΕΤΕΥΘΟΥΝ  ΤΑ ΛΥΜΜΑΤΑ ΜΕ  ΚΕΝΤΡΙΚΟ  ΑΓΩΓΟ  ΣΤΟ  ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ  ΤΗΣ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ,ΠΡΑΓΜΑ  ΕΦΙΚΤΟ   ΚΑΙ  ΠΟΛΥ  ΧΡΗΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ, ΥΠΑΡΧΕΙ  ΔΕ ΚΑΙ  ΣΧΕΤΙΚΗ  ΜΕΛΕΤΗ  ΓΙΑ  ΟΛΗ  ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΘΕΙ  ΕΓΓΡΑΦΩΣ  ΠΡΟΣ  ΤΟΝ ΔΗΜΟ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΠΡΟ  ΚΑΙΡΟΥ ΑΠΟ ΤΕΣΣΕΡΑ  ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ  ΠΕΡΙΟΧΗΣ (ΣΥΛΛΟΓΟΙ  ΑΓΙΟΥ  ΦΛΩΡΟΥ, ΑΡΙΟΧΩΡΙΟΥ, ΠΗΔΗΜΑΤΟΣ  ΚΑΙ ΠΛΑΤΥ)ΠΩΣ ΕΝΑΣ  ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ  ΑΓΩΓΟΣ ΘΑ  ΕΛΥΝΕ  ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΤΟ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ  ΤΗΣ  ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΟΛΗΣ  ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ. Ο ΔΗΜΟΣ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΟΜΩΣ,  ΧΩΡΙΣ ΩΣ  ΦΑΙΝΕΤΑΙ  ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΙΠΟΤΑ  ΥΠΟΨΗ  ΤΟΥ  ΑΠΟ  ΑΥΤΑ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ  ΤΗ  ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ  ΓΙΑ  ΤΗ  ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ  ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ  ΑΥΤΗ  ΤΩΝ  ΛΥΜΜΑΤΩΝ, ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ  ΤΑ  ΜΑΛΙΣΤΑ  ΠΑΝΩ  ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ  ΤΟΝ  ΓΙΑ  ΔΕΥΤΕΡΗ  ΦΟΡΑ, ΜΕΤΑ  ΤΟ ΣΩΛΗΝΑ ΤΟΥ  ΓΟΕΒ,  ΜΗ  ΠΛΕΥΣΙΜΟ !

  ΠΡΟΣ  ΤΙ  ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΗ  Η  ΣΠΟΥΔΗ  ΤΗΣ  ΒΙΑΣΥΝΗΣ ΑΥΤΗΣ  ΤΗΣ  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ  ΚΑΙ ΗΑΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΓΩΓΟ, ΑΦΟΥ  ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ  ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΚΑΙ  ΕΧΕΙ  ΤΟΣΕΣ  ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ  ΜΗΝ ΕΓΕΙΡΕΙ   ΠΟΛΛΑ  ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ;

  ΠΩΣ ΑΛΛΟΙΩΣ  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ  ΣΑΣ ΤΟ  ΠΟΥΜΕ  ΚΥΡΙΟΙ ;

ΑΥΤΗ  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ  ΣΕ  ΜΙΑ  ΠΕΡΙΟΧΗ  ΠΟΥ  ΕΧΕΙ  ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΟΣΕΣ  ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ  ΕΤΥΧΕ ΝΑ  ΥΠΑΧΘΕΙ,  ΑΓΝΩΣΤΟ ΓΙΑ  ΠΟΣΟ, (ΕΙΧΑΜΕ  ΚΑΙ  ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ  ΤΟΝ ΔΗΜΟ  ΑΜΦΕΙΑΣ ΚΑΙ  ΜΕΤΑ ΠΑΛΙ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ  ΑΓΙΟΥ  ΦΛΩΡΟΥ) ΣΤΟΝ  ΝΥΝ  ΔΗΜΟ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΑΝΤΛΩΝΤΑΣ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ  ΙΣΧΥΟΝΤΕΣ  «ΚΑΤΟΧΙΚΟΥΣ  ΝΟΜΟΥΣ».         

                                                      ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ  ΕΝΩΣΗ  ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΩΝ

                                                                            «Ο ΠΑΜΙΣΟΣ» 

                                                      

ΜΙΑ  ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΗ   ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ  ΒΡΑΔΙΑ,ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ(ΕΓΓΙΖΕΙ  Η ΜΕΓΑΛΗ  ΕΒΔΟΜΑΣ), ΜΕΛΛΕΙ  ΝΑ  ΖΗΣΟΥΝ ΟΣΟΙ  ΑΥΡΙΟ ΤΕΤΑΡΤΗ  20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΑΙ  ΩΡΑ  7:30 μ.μ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ  ΠΟΥ ΘΑ  ΓΙΝΕΙ  ΣΤΟ  ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ  ΚΑΙ  ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΦΙΣΣΑ  ΠΟΥ  ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ, ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ  ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ :

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ  ΜΟΝΟΠΑΤΙΟΥ:  ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016 ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ  ΤΟΥ  ΣΥΛΛΟΓΟΥ  ΤΟΥ  ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ  ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ  ΕΝΩΣΗ ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΩΝ "Ο ΠΑΜΙΣΟΣ" ΑΠΟ ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΕΣ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΜΟΝΟΠΑΤΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΞΩΚΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ "ΑΝΩ ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ".(Η ΠΡΩΤΗ  ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2016).
Η ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΟΝΟΠΑΤΙΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΩΡΑ 8:30 π.μ. ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ.
ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ ΕΤΣΙ Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ!
                                                                             ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΓΙΟΦΛΩΡΙΤΩΝ
                                                                                                         "Ο ΠΑΜΙΣΟΣ"

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ. ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ

(Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΥΜΑΣ)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ, ΠΟΤΕ, ΓΙΑΤΙ  ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΕΓΓΡΑΦΗ :

Βιογραφία
Ακάθιστος ύμνος επικράτησε να λέγεται ένας ύμνος «Κοντάκιο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, από την όρθια στάση, που τηρούσαν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας του. Οι πιστοί έψαλλαν τον Ακάθιστο ύμνο όρθιοι, υπό τις συνθήκες που θεωρείται ότι εψάλη για πρώτη φορά, ενώ το εκκλησίασμα παρακολουθούσε όρθιο κατά την ακολουθία της γιορτής του Ευαγγελισμού, με την οποία συνδέθηκε ο ύμνος.

Ψάλλεται ενταγμένος στο λειτουργικό πλαίσιο της ακολουθίας του Μικρού Αποδείπνου, σε όλους τους Ιερούς Ναούς, τις πέντε πρώτες Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τις πρώτες τέσσερις τμηματικά, και την πέμπτη ολόκληρος. Είναι ένας ύμνος που αποτελείται από προοίμιο και 24 οίκους (στροφές) σε ελληνική αλφαβητική ακροστιχίδα, από το Α ως το Ω (κάθε οίκος ξεκινά με το αντίστοιχο κατά σειρά ελληνικό γράμμα), και είναι γραμμένος πάνω στους κανόνες της ομοτονίας, ισοσυλλαβίας και εν μέρει της ομοιοκαταληξίας.

Θεωρείται ως ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, η γλώσσα του είναι σοβαρή και ποιητική και είναι εμπλουτισμένος από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα λόγου (αντιθέσεις, μεταφορές, κλπ). Το θέμα του είναι η εξύμνηση της ενανθρώπισης του Θεού μέσω της Θεοτόκου, πράγμα που γίνεται με πολλές εκφράσεις χαράς και αγαλλίασης, οι οποίες του προσδίδουν θριαμβευτικό τόνο.

Κατά το έτος 626 μ.Χ., και ενώ ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος μαζί με το βυζαντινό στρατό είχε εκστρατεύσει κατά των Περσών, η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε αιφνίδια από τους Αβάρους. Οι Άβαροι απέρριψαν κάθε πρόταση εκεχειρίας και την 6η Αυγούστου κατέλαβαν την Παναγία των Βλαχερνών. Σε συνεργασία με τους Πέρσες ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση, ενώ ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη της Πόλης με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενθάρρυνε το λαό στην αντίσταση. Τη νύχτα εκείνη, φοβερός ανεμοστρόβιλος, που αποδόθηκε σε θεϊκή επέμβαση, δημιούργησε τρικυμία και κατάστρεψε τον εχθρικό στόλο, ενώ οι αμυνόμενοι προξένησαν τεράστιες απώλειες στους Αβάρους και τους Πέρσες, οι οποίοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία και να αποχωρήσουν άπρακτοι.

Στις 8 Αυγούστου, η Πόλη είχε σωθεί από τη μεγαλύτερη, ως τότε, απειλή της ιστορίας της. Ο λαός, θέλοντας να πανηγυρίσει τη σωτηρία του, την οποία απέδιδε σε συνδρομή της Θεοτόκου, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών. Τότε, κατά την παράδοση, όρθιο το πλήθος έψαλλε τον από τότε λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο», ευχαριστήρια ωδή προς την υπέρμαχο στρατηγό του Βυζαντινού κράτους, την Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη του «τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ».

Κατά την επικρατέστερη άποψη, δεν ήταν δυνατό να συνετέθη ο ύμνος σε μία νύκτα. Μάλλον είχε συντεθεί νωρίτερα και μάλιστα θεωρείται ότι ψαλλόταν στο συγκεκριμένο ναό, στην αγρυπνία της 15ης Αυγούστου κάθε χρόνου. Απλώς, εκείνη την ημέρα ο ύμνος εψάλη «ὀρθοστάδην», ενώ αντικαταστάθηκε το ως τότε προοίμιο («Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼνἐν γνώσει»), με το ως σήμερα χρησιμοποιούμενο «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια», το οποίο έδωσε τον δοξολογικό και εγκωμιαστικό τόνο, στον ως τότε διηγηματικό και δογματικό ύμνο.

Σύμφωνα, όμως, με άλλες ιστορικές πηγές, ο Ακάθιστος Ύμνος συνδέεται και με άλλα παρόμοια γεγονότα, όπως τις πολιορκίες και τη σωτηρία της Κωνσταντινούπολης επί των Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου (673 μ.Χ.), Λέοντος του Ισαύρου (717 - 718 μ.Χ.) και Μιχαήλ Γ΄ (860 μ.Χ.). Δεδομένων των τότε ιστορικών συνθηκών (εικονομαχική έριδα, κλπ.), δεν θεωρείται απίθανο, η Παράδοση να έχει αλλοιώσει την ιστορική πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να καθίσταται πολύ δύσκολο να λεχθεί μετά βεβαιότητας ποιο ήταν το ιστορικό περιβάλλον της δημιουργίας του Ύμνου.

Σε όλη τη χειρόγραφη παράδοση, ο ύμνος φέρεται ως ανώνυμος, ενώ ο Συναξαριστής που τον συνδέει με τα γεγονότα του Αυγούστου του 626 μ.Χ. δεν αναφέρει ούτε το χρόνο της σύνθεσής του, ούτε τον μελωδό του. Το περιεχόμενό του πάντως απηχεί τις δογματικές θέσεις της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου (βλέπε 9 Σεπτεμβρίου), που συνήλθε στην Έφεσο, στη βασιλική της Θεοτόκου, το 431 μ.Χ. από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β΄. Σε αυτήν συμμετείχαν 200 επίσκοποι, ανάμεσα στους οποίους ο Άγιος Κύριλλος Αλεξάνδρειας. Καταδίκασε τις διδαχές του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριου, ο οποίος υπερτόνιζε την ανθρώπινη φύση του Ιησού έναντι της θείας, υποστηρίζοντας ότι η Μαρία γέννησε τον άνθρωπο Ιησού και όχι τον Θεό. Η Σύνοδος διακήρυξε ότι ο Ιησούς είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, με πλήρη ένωση των δύο φύσεων και απέδωσε επίσημα στην Παρθένο Μαρία τον τίτλο «Θεοτόκος». Επομένως, η χρονολογία σύγκλησής της, το 431 μ.Χ., αποτελεί μία σταθερή ημερομηνία, καθώς είναι σίγουρο ότι ο ύμνος δεν είχε συντεθεί νωρίτερα. Από την άλλη, κάποιοι ερευνητές θεωρούν ότι από το περιεχόμενό του συνάγεται ότι ο ύμνος αναφέρεται σε κοινό εορτασμό του Ευαγγελισμού και των Χριστουγέννων, εορτές οι οποίες χωρίστηκαν κατά τη βασιλεία του Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.), πράγμα που, αν ισχύει, αφενός σημαίνει ότι ο ύμνος γράφτηκε το αργότερο επί Ιουστινιανού, αφετέρου ενισχύει την άποψη ότι προϋπήρχε των γεγονότων του 626 μ.Χ.

Η παράδοση, όμως, αποδίδει τον Ακάθιστο ύμνο στο μεγάλο βυζαντινό υμνογράφο του 6ου αιώνα μ.Χ., Ρωμανό τον Μελωδό (βλέπε 1 Οκτωβρίου). Την άποψη αυτή υποστηρίζουν πολλοί ερευνητές, οι οποίοι θεωρούν ότι οι εκφράσεις του ύμνου, η γενικότερη ποιητική του αρτιότητα και δογματική του πληρότητα δεν μπορούν παρά να οδηγούν στον Ρωμανό. Ακόμη, σε κώδικα του 13ου αιώνα μ.Χ. υπάρχει μεταγενέστερη σημείωση, του 16ου αιώνα μ.Χ., η οποία αναφέρει τον Ρωμανό ως ποιητή του ύμνου.

Όμως, η άποψη αυτή αντικρούεται από πολλούς μελετητές, που βρίσκουν στη δομή, στο ύφος και το περιεχόμενό του πολλά στοιχεία μετά την εποχή του Ρωμανού. Κατά μία άποψη, ο ύμνος ψάλθηκε καλοκαίρι, στη γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, και μάλλον αργότερα μεταφέρθηκε στο Σάββατο της Ε΄ εβδομάδος των νηστειών, ίσως από τους εικονόφιλους μοναχούς του Στουδίου. Έτσι πλησίασε τη γιορτή του Ευαγγελισμού. Είναι, δε, ενδεχόμενο σε αυτή τη μεταφορά, και πάλι για λόγους σχετικούς με την Εικονομαχία, να αλλοιώθηκε και το ιστορικό του Συναξαριστή, και από το 728 μ.Χ., που αυτοκράτορας ήταν ο εικονομάχος Λέων Γ΄ Ίσαυρος, να μεταφέρθηκε στο 626 μ.Χ., στα χρόνια του Ηρακλείου, ο οποίος πολεμούσε τους Πέρσες για να επανακτήσει τον Τίμιο Σταυρό.

Επιπλέον υπάρχουν και άλλες δύο εκδοχές για το πρόσωπο του μελωδού του Ακάθιστου Ύμνου. Η μία εκδοχή αναφέρει το όνομα του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γερμανού Α΄ (715 - 730 μ.Χ.) (βλέπε 12 Μαΐου), ο οποίος έζησε τα γεγονότα της θαυμαστής λύτρωσης της Κωνσταντινούπολης από την πολιορκία της από τους Άραβες το 718 μ.Χ., επί Αυτοκράτορος Λέοντος του Ισαύρου. Η εκδοχή αυτή βασίζεται στο γεγονός, ότι μία λατινική μετάφραση του ύμνου, η οποία έγινε γύρω στο 800 μ.Χ. από τον επίσκοπο Βενετίας Χριστόφορο, τον αναφέρει ως δημιουργό του ύμνου.

Η άλλη εκδοχή που υποστηρίζεται βασίζεται σε μια παλαιά αχρονολόγητη εικόνα του Ευαγγελισμού στο παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου της ονομαστής μονής του Αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα, όπου εικονίζεται και ένας μοναχός, ο οποίος κρατάει ένα ειλητάριο που γράφει «Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη» (αρχή του α΄ οίκου του Ακάθιστου ύμνου). Στο κεφάλι του μοναχού αυτού γράφει «ο άγιος Κοσμάς». Πρόκειται για τον Κοσμά τον Μελωδό (βλέπε 14 Οκτωβρίου), ο οποίος έζησε και αυτός τα γεγονότα του 718 μ.Χ., καθώς απεβίωσε το 752 ή 754 μ.Χ.

Άλλες, λιγότερο πιθανές απόψεις θεωρούν ως μελωδό του ύμνου τον Πατριάρχη Σέργιο, τον ιερό Φώτιο (βλέπε 6 Φεβρουαρίου), τον Απολινάριο τον Αλεξανδρέα, τον Μητροπολίτη Νικομήδειας Γεώργιο Σικελιώτη, τον Γεώργιο Πισίδη, και άλλους, που έζησαν από τον Ζ΄ μέχρι τον Θ΄ αιώνα.

Βέβαιο, είναι πάντως, ότι οι ειρμοί του Κανόνα του Ακάθιστου Ύμνου είναι έργο του Ιωάννου Δαμασκηνού (676 - 749 μ.Χ.) (βλέπε 4 Δεκεμβρίου), ενώ τα τροπάρια του Ιωσήφ Ξένου του Υμνογράφου (βλέπε 3 Απριλίου).

Γενικό θέμα του ύμνου είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, ο οποίος πηγάζει από την Αγία Γραφή και τους Πατέρες της Εκκλησίας και περιγράφει τα ιστορικά γεγονότα, αλλά προχωρεί και σε θεολογική και δογματική ανάλυσή τους.

Οι πρώτοι δώδεκα οίκοι του (Α-Μ) αποτελούν το ιστορικό μέρος. Εκεί εξιστορούνται τα γεγονότα από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου μέχρι την Υπαπαντή, ακολουθώντας τη διήγηση του Ευαγγελιστή Λουκά. Αναφέρεται ο Ευαγγελισμός (Α, Β, Γ, Δ), η επίσκεψη της εγκύου Παρθένου στην Ελισάβετ (Ε), οι αμφιβολίες του Ιωσήφ (Ζ), η προσκύνηση των ποιμένων (Η) και των Μάγων (Θ, Ι, Κ), η Υπαπαντή (Μ) και η φυγή στην Αίγυπτο (Λ), η οποία είναι η μόνη που έχει ως πηγή το απόκρυφο πρωτευαγγέλιο του Ψευδο-Ματθαίου.

Οι τελευταίοι δώδεκα (Ν-Ω) αποτελούν το θεολογικό ή δογματικό μέρος, στο οποίο ο μελωδός αναλύει τις βαθύτερες θεολογικές και δογματικές προεκτάσεις της Ενανθρώπισης του Κυρίου και το σκοπό της, που είναι η σωτηρία των πιστών.

Ο μελωδός βάζει στο στόμα του αρχαγγέλου, του εμβρύου Προδρόμου, των ποιμένων, των μάγων και των πιστών τα 144 συνολικά «Χαῖρε», τους Χαιρετισμούς προς τη Θεοτόκο, που αποτελούν ποιητικό εμπλουτισμό του χαιρετισμού του Γαβριήλ («Χαῖρε Κεχαριτωμένη»), που αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς (Λουκ. α΄ 28).

  Στα μοναστήρια, αλλά και στη σημερινή ενορία και παλαιότερα κατά τα διάφορα Τυπικά, υπάρχουν και άλλα λειτουργικά πλαίσια για την ψαλμωδία του ύμνου. Η ακολουθία του όρθρου, του εσπερινού, της παννυχίδος ή μιας ιδιόρρυθμης Θεομητορικής Κωνσταντινουπολιτικής ακολουθίας, την πρεσβεία. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, σε ένα ορισμένο σημείο της κοινής ακολουθίας γίνεται μια παρεμβολή. Ψάλλεται ο κανών της Θεοτόκου και ολόκληρο ή τμηματικά το κοντάκιο και οι οίκοι του Ακαθίστου.

 Ο Ακάθιστος Ύμνος συνδέθηκε με τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, προφανώς, εξ αιτίας ενός άλλου καθαρώς λειτουργικού λόγου. Μέσα στην περίοδο της Νηστείας εμπίπτει πάντοτε η μεγάλη γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Είναι η μόνη μεγάλη γιορτή, που λόγω του πένθιμου χαρακτήρα της Τεσσαρακοστής, στερείται προεορτίων και μεθεορτίων. Αυτήν ακριβώς την έλλειψη έρχεται να καλύψει η ψαλμωδία του Ακαθίστου, τμηματικά κατά τα απόδειπνα των Παρασκευών και ολόκληρος κατά το Σάββατο της Ε΄ εβδομάδας. Το βράδυ της Παρασκευής και το Σάββατο είναι μέρες που μαζί με την Κυριακή είναι οι μόνες μέρες των εβδομάδων των Νηστειών, κατά τις οποίες επιτρέπεται ο γιορτασμός χαρμόσυνων γεγονότων, και στις οποίες, μετατίθενται οι γιορτές της εβδομάδας. Σύμφωνα με ορισμένα Τυπικά, ο Ακάθιστος Ύμνος ψαλλόταν πέντε μέρες πριν τη γιορτή του Ευαγγελισμού και κατά άλλα τον όρθρο της μέρας της γιορτής.
                                                                                               ΚΑΛΗΝ ΑΥΡΙΟ!

ΚΑΛΗ  ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ  ΕΒΔΟΜΑΔΑ   ΣΕ ΟΛΟΥΣ !

Οι δυό Κύριοι: Θεός και Μαμμωνάς

                                                                         (Λκ 16,13)
24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.
24 «Κανείς δε δύναται σε δύο κυρίους να υπηρετεί ως δούλος. Γιατί ή τον ένα θα μισήσει και τον άλλο θα αγαπήσει, ή στον ένα θα προσκολληθεί και τον άλλο θα καταφρονήσει. Δε δύναστε να υπηρετείτε ως δούλοι στο Θεό και στο Μαμμωνά».

Ο Θεός προνοεί για τις ανάγκες μας 

                                                                     (Λκ 12,22-34)
 25 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; 

26 ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; 

27 τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; 

28 καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· 

29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. 

30 Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; 

31 μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; 

32 πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. 

33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. 

34 Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον· ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τὰ ἑαυτῆς· ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς.

  25 «Γι’ αυτό σας λέω: μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε ή τι θα πιείτε, μήτε για το σώμα σας τι θα ντυθείτε. Η ζωή δεν είναι πιο πολύ από την τροφή και το σώμα από το ένδυμα; 

26 Παρατηρήστε τα πετεινά του ουρανού, γιατί δε σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε συνάγουν σε αποθήκες, και όμως ο Πατέρας σας ο ουράνιος τα τρέφει. Εσείς δε διαφέρετε περισσότερο από αυτά; 

27 Και ποιος από εσάς μεριμνώντας δύναται να προσθέσει στο ανάστημά του έναν πήχη; 

28 Και για ένδυμα τι μεριμνάτε; Μάθετε ακριβώς πώς αυξάνουν τα κρίνα του αγρού: δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν. 

29 Σας λέω όμως ότι ούτε ο Σολομώντας με όλη τη δόξα του δεν ντύθηκε όπως ένα από αυτά. 

30 Αν λοιπόν το χορτάρι του αγρού, που σήμερα υπάρχει και αύριο ρίχνεται στο φούρνο, ο Θεός έτσι το ντύνει, δε θα ντύσει πολύ περισσότερο εσάς ολιγόπιστοι; 

31 Μη λοιπόν μεριμνήσετε λέγοντας: “Τι θα φάμε”; ή “Τι θα πιούμε”; ή “Τι θα ντυθούμε”; 

32 Γιατί όλα αυτά τα επιζητούν οι εθνικοί. Ξέρει βέβαια ο Πατέρας σας ο ουράνιος ότι χρειάζεστε όλα αυτά. 

33 Αλλά ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του και όλα αυτά θα σας προστεθούν. 

34 Μη λοιπόν μεριμνήσετε για το αύριο, γιατί το αύριο θα μεριμνήσει για τον εαυτό του. αρκετή για την ημέρα η κακοπάθειά της».